Paul Kagame en nog veel meer

Rijdend op een brommertje, op weg naar een koffieochtend, heb ik weer een onverwachte ontmoeting met de president. Paul Kagame, de president die heeft gewonnen, omdat hij volgens zeggen de dorpsbewoners koeien en eten gaf in ruil voor hun stem. Natuurlijk doet hij dit niet zelf. Ook deze president heeft handlangers om de vuile werkjes op te knappen. Grappig, zo’n ontmoeting, ik moet er inwendig allemaal erg om lachen. Voor de presidentiele auto, een dure mercedus, rijden twee grote, zwarte 4 maal 4 auto’s uit. Zwaailichten aan en met een sirene alsof de derde wereldoorlog is begonnen, rijden ze voor de president uit, ten teken dat hij in aantocht is. Het lijkt Sinterklaas wel! Veel te hard en iedere agent of stoplicht negerend rijden zij ons voorbij, ten teken om je motor uit te zetten, stil gaan staan langs de kant van de weg en rustig afwachten tot hij is gepasseerd. Uit het achterraampje van ieder 4 maal 4 hangt een beveiligingsbeambte met een rood, rond klaaroverbordje met het woord stop erop. Iedereen die dit negeert kan een fikse boete verwachten of een arrestatie. Na 500 meter volgt de president, eveneens in een zwarte auto, met aan weerszijden een klein Rwandees vlaggetje, meteen gevolgd door weer twee grote, zwarte 4 maal 4 auto’s. De sneltreinvaart waarmee alle 5 auto’s rijden doen mij altijd afvragen of hier nog nooit ongelukken mee zijn gebeurd. Vreselijk!
Eenmaal gearriveerd op de koffieochtend ben ik het voorval al snel weer vergeten en meng ik mij in de gesprekken van de groep. Samen met de club van Sinterklaas maken we vast afspraken ter voorbereiding van de komst van Sinterklaas en de themadag Sinterklaas. Afgelopen zaterdag hadden we van school de eerste themadag van het schooljaar. Het thema was, naar aanleiding van de kinderboekenweek: helden. Voor deze dag kwam er een Nederlandse kinderboekenschrijfster over, die ons assisteerde in het geven van workshops. Voor de onderbouw hield zij een dama-achtige les over helden, daarnaast ging de onderbouw zingen en praten over helden en aan het einde maakten ze een rozet voor hun eigen held. Voor de bovenbouw gaf ze een spoedcursus verhalen schrijven, voorafgaand had ik de kinderen in het kort een les gegeven over briefschrijven en gingen we een brief schrijven aan familie en vrienden uit Nederland of Belgie, met de vraag of Platte Pieter een aantal dagen bij hen mocht logeren. Platte Pieter kwam onder een boekenkast terecht en werd hierdoor zo plat als een dubbeltje. Hij zag hier wel de voordelen in, want zo kon hij op een goedkope manier andere landen leren kennen. Zo gaat hij dus een aantal dagen logeren bij vrienden en familie van ons. Zij leren hem over hun provincie en stad, noteren dit op een papier en sturen hem dan terug. Het is de bedoeling om op deze manier meer over de topografie en cultuur van Nederland en Belgie te leren. Dat is dus ook het thema van de themadag in februari. Kortom een hele gezellige en leerzame dag, samen met alle kinderen van de Nederlandse School. Natuurlijk ben ik hierbij geholpen door vele enthousiaste ouders en collega’s.
Nou verder gaat het eigenlijk zo zijn gangetje in Kigali. School gaat gewoon door en we zijn alweer druk bezig met de voorbereidingen voor Sinterklaas. Omdat de school al vroeg sluit, 16 december, doen we eigenlijk weinig aan kerstmis op school. Dat vier ik lekker in Nederland. Ik kijk er voor het eerst naar uit om naar Nederland te gaan met kerst. Dit omdat het de afgelopen weken allemaal wat tegen heeft gezeten. Het begon met een onsteking in mijn gewrichten van mijn linkerwreef. Nog geen week later scheurde ik mijn enkelbanden van diezelfde voet en ondertussen werd mijn beurs gestolen, werd ik behandeld voor een tandwortelonsteking en was mijn tuinman ziek. Pff, toen zat ik er even doorheen hoor! Gelukkig ben ik gezegend met vrienden om mij heen die in nood altijd bereid zijn om je te helpen. Zo brachten ouders lekkere soepjes langs en deden ze dagelijkse boodschapjes. Aangezien hier geen vervanging voor mij te vinden is, gaat mijn werk gewoon door. In het begin pijnlijk, maar het is zo fijn wat afleiding in je werk te vinden. Inmiddels zijn we 2 weken verder en geneest alles voorspoedig. Dat is maar goed ook, want er is mij gevraagd om de voetbaltrainingen op Le cercle sportief te gaan verzorgen. Hier heb ik heel veel zin in, want voetbal en kinderen blijven toch grote passies in mijn leven. Dan spreek ik natuurlijk niet over mijn hond, want ik prijs de dag dat ik weer normaal mijn hond uit kan laten. Afgelopen maand was dus een maand met leuke hoogtepunten, maar helaas ook een aantal erg diepe dieptepunten. Vanaf nu kan het alleen nog maar beter gaan.
Op enkele foto’s die ik ga plaatsen kunnen jullie zien hoeveel regen er de afgelopen maand gevallen is. Op een dag regende het in een middag 33 millimeter. In deze tijd kwam ik er ook achter dag mijn dak lekte. Na 4 keer dweilen is dit probleem gelukkig opgelost. Nu nog een oplossing voor in de regen achterop de motor naar mijn werk. Op andere foto’s kunnen jullie zien hoe Paul Kagame zijn zinnen met betrekking tot hoogbouw in het ziekelijke toe uitvoert. Natuurlijk goed voor de werkgelegenheid. Ik vraag mij allen af waar al deze mensen hun auto’s gaan parkeren. Ik heb recentelijk gehoord dat het nog gekker is. Enkele restaurants en zelfs een privé kliniek, werden gedwongen om hun hele inboedel uit het gebouw te halen, want de regering neemt het in beslag. Nou vraag is je! De reden is dat Paul Kagama besloten heeft dat alles in het centrum minstens 5 of 6 hoog moet. Onvoorstelbaar. Hier lees je nu nergens over in kranten of op televisie, maar het is toch ongelofelijk dat zoiets kan gebeuren. Ik denk dat de Belgische school eerdaags ook aan de beurt is. Ik vrees het ergste. Ik houd jullie op de hoogte.