Goed nieuws

Goed nieuws!
Eindelijk weer nieuws uit het warme zuiden. De pelikanen zijn terug in de tuin en dat is niet alleen reuze gezellig, maar betekent tevens ook beter weer. Vandaag na werk heerlijk in de tuin genoten van de ondergaande zon achter de bergen en het geoink in de boom. Ook het geluid van overvliegende helikopters klinkt weer vertrouwd als er pelikanen uitvliegen om vissen te gaan vangen. Dit is de afgelopen maand wel anders geweest , maar maakt tevens dat ik erg gelukkig ben met dit moment.
Nog maar net hersteld van een getrokken kies en een tandwortelkanaalbehandeling aan mijn mond begint begin februari mijn rechter enkel pijn te doen. Nou wat vanzelf komt gaat vanzelf ook weer weg. Die vlieger gaat in dit geval dus niet op. Na de toetszaterdag van 5 februari is mijn enkel zo pijnlijk en gezwollen dat ik er niet meer op kan staan. Op woensdag besluit ik naar het ziekenhuis te gaan en een afspraak met een, zoals hij zichzelf noemt, een orthopeed. Tja hij is wel erg dik. Toch maar even foto’s maken en bloedprikken. Of ik het zelf moet betalen? Een mri zou misschien ook wel uitslag geven. Nou zeg mri alsof het geld mij op de rug groeit en alsof je de gezondheidszorg maar moet plukken. Misschien is het ook wel gewoon de rijke blanke, maar daar doe ik dus niet aan mee. Uitslag van het bloed was oké. Geen artritis en geen reuma ook de witte bloedcellen zijn oké. Op een röntgen is geen breuk te zien dus met ontstekingsremmers en krukken naar huis. Twee weken later zijn de ontstekingsremmers op en gaat het nog niet beter met mijn enkel. In het ziekenhuis willen ze een sneetje maken in de achillis, zodat de pijn verdwijnt, maar tevens ook de functie ervan. Pfff snel naar huis en hier niet weer komen. Ik besluit om er helemaal niet meer op te lopen en krijg een brace van een vriendin. Dit maakt dat het vocht verplaatst en ik kan nu duidelijk voelen dat het de aanhechting van de pees op het bot is. Nog even doorzetten met rust dus. Langzamerhand merk ik verbetering en gaat het de goede kant op. Ik hoop dat alles verdwenen is als ik paaseieren aan het zoeken ben in Nederland.
Gelukkig kan ik nog steeds genieten van de ritjes op de brommer naar mijn werk en ik denk er sterk aan om zelf een aan te schaffen. Geweldig man wat voor vrijheid je voelt als je over de straten rijdt. Moet het echter niet regenen, want dan zit je toch echt niet droog. Zo was het geval afgelopen week twee keer het geval. Een enorme storm, met de wind verkeerd! Aangezien ik van die prachtige afrikaanse kantelramen heb stond tot twee keer toe mijn woonkamer en slaapkamer blank. Dan ben je blij dat je niet je eigen goede spul hebt staan. Toch is het meer dan rot, want het geeft een enorme rommel. Jean de tuinman heeft mij gelukkig geholpen en samen waren we binnen een uur klaar met dweilen en vegen. Erg naar vooral als je in de avond rond 8 uur in het donker thuiskomt. De tweede keer was ik zelf ook nog koud en nat op de brommer geregend nou dat was bingo. Er belt een vriendin op naar aanleiding van het bezoek van Ben Knapen en terwijl we aan de telefoon zitten valt de stroom ook nog uit. Tss, kan het erger. Ik moest die avond dus na het dweilen van de vloer ook nogmaal s koud douchen bij kaarslicht. Niet romantisch dus!
Goed ik zal afsluiten met wat leuke foto’s van hier. Ik zag een leuk affiche bij de belgische slager hangen en dat in afrika, verder nog leuke foto’s van mijn tuinman met de oogst, Jerre bij het zwembad en samen met zijn grote vriendin fifi, what’s in a name!