zaterdag en zondag

Fijn weekend.
Wat beloofde een fijn weekend te worden, liep af met een bedompt gevoel. Zaterdagmorgen vroeg de deur uit, weer een extra rondje met Jerre en daarna naar school. Hier maak ik de hele bibliotheek in orde. Boeken op niveau en gerangschikt op alfabetische volgorde. Het doet mij een groot plezier als ik zie hoe netjes alle boeken op een rijtje staan. Ik ben zeker boeken tegengekomen die ik zelf ook nog een keertje wil gaan lezen. Om half 12 komt mijn collega aan en ruimen we nog wat gebruiksmateriaal op. Daarna ga ik met haar mee boodschappen doen. German butchery, een erg dure expat winkel die goederen importeert uit Duitsland. Kortom super duur, maar een genot om er rond te lopen. Daarna naar de frulap, dit is een winkel die een groot deel van de goederen van de Duitse winkel ook verkoopt, maar dan tegen een goedkopere prijs. Deze importeert goederen uit België, maar dan bij goedkope winkels vandaan. Everyday schijnt een Belgisch merk te zijn dat vergelijkbaar is met het Aldi merk. Hier kun je goed prijzen vergelijken en het valt echt op dat je geld kunt verdienen door op de juiste plaatsten te winkelen. Helaas heb ik geen auto en kan ik dus niet al deze winkels bereiken. Ik zie dat de koffie en de chocolade nog goedkoper is dan bij de Nakomat, daar sla ik dus wat extra van in. De laatste winkel is de Nakomat, ik hoef hier alleen maar heen om stroom te kopen. Moet je dat in Nakomat kopen? Vraagt mijn collega. Hoe werkt dat dan? Grappig, zei woont al een jaar in Rwanda, maar bij de ambassade is een mannetje die ieder maand langskomt en er een heleboel stroom op zet. Ik moet maandelijks voor 40.000 RFR. aan stroom kopen en dat werkt dan net als een beltegoed op je telefoon. Op is op en niet betalen is geen stroom. Gelukkig heb ik dat nog nooit meegemaakt. Mijn collega slaat nog even in voor de hele week en terwijl zij staat te wachten op haar ijskoffie laad ik de auto in.
Snel Jerre ophalen en naar haar huis toe. Jerre gaat nu voor de tweede keer mee en Lola, de Jack Russel van mijn collega, is een beetje zwaar gestoord. Gelukkig is Jerre tot nu toe de enige hond die zij tolereert. Vandaar ook een uitje voor Jerre. Vanuit haar huis gaan we naar de HASH. Wederom een prachtige route, opvallend veel geiten vandaag en iets langer dan vorige week. ’s Avonds lekker douchen, filmpje kijken en op bed.
Zondag tot op zekere hoogte lekker uitslapen, de gebruikelijke wandeling met Jerre en om 11 uur naar “mijn” kerkje. Het is er beste gezellig, maar hij duurt wel lang. Half 1 is de dienst meestal afgelopen. Goed na drie keer ken ik een aantal mensen met wie ik een praatje houd. Mijn vriendin Lisette is helaas niet gekomen. Ik besluit na de dienst langs nieuwe vrienden te lopen om te vragen of zij zin hebben om samen met de honden te gaan lopen. Wat een verrassing, ze hebben tijd. Gezellig, ze komt mij om half 2 ophalen en dan rijden we naar een meer waar je prachtig om heen kunt lopen. Halverwege spelen wij met de honden en gooien de bal van de andere, een zwarte labrador, steeds in het water. De lokale bevolking vindt het prachtig en gooit de bal steeds verder weg. Jerre is spookbenauwd voor water en komt er niet verder dan kniehoogte in. Nog een reden van de labrador in het water is dat zij in de tweede, vruchtbaarste week, van haar periode is. Geen kans dus voor Jerre om erop te springen. Maar Jerre zou Jerre niet zijn als hij verdorie toch een kans ziet er bovenop te springen. Net op het moment dat ik het verhaal vertel over een andere paring die ik heb meegemaakt, valt mijn oog op de honden en is het kwaad al geschied. Jerre zit vast in Noa en wij proberen ze met man en macht uit elkaar te halen. De honden piepen, want het schijnt echt zeer te doen. Water blijkt te helpen en na vijf minuten hebben we de honden uit elkaar. Pff wat is dat werken zeg! Nee! We willen geen puppies! Oeps, tja kan dat na 5 minuten? Ik weet het ook niet. Morgen komt de dierenarts. Internet zegt dat er een prik is die 24 uur na het voorval en 4 dagen na het voorval gegeven moet worden. Morgen komt de dierenarts. Ik hoop echt dat alles goed komt. Uiteindelijk valt het misschien allemaal mee en is er niks aan de hand, maar ik voel mij verantwoordelijk voor de hond. Met weeïg gevoel in mijn maag drinken we nog een kopje thee en loop ik naar huis. Pff wat een dag zeg. Vanavond vroeg op bed en morgen weer hard aan het werk.

Nog een extra uitleg over de foto’s. Afgelopen donderdag zijn er drie mensen omgekomen, toen er een boom omviel op een lokaal busje. Hoeveel pech kun je hebben. Of geluk, want de busjes zijn vaak gevuld met meer dan 20 mensen. Goed er wordt wel meteen actie ondernomen. En hoe! Radicaal worden er op grote schaal bomen gekapt of zo gesnoeid dat ze nooit meer aangroeien pff, Jerre is helemaal van streek. Waar moet hij nu zijn been oplichten????