Door het oog van de naald

Betsy bedankt voor je bijdrage aan de titel.

Donderdag druk aan het werk begonnen. Vandaag zit ik op ISK, mijn favoriete werdag. Ik zet computers klaar en de banken in de juiste positie. Je moet weten dat het onderwijssysteem in Rwanda erg schools is en niet gericht op samenwerking. Terwijl ik de trap naar beneden loop om de kinderen op te vangen uit de les, check ik nog even mijn telefoon. He een missed call van Stephan, de Franse leraar op EBK. Wat moet die nu? Er zal toch niks aan de hand zijn?
Shit, wel dus. Jerre is uit de tuin ontsnapt en loopt rond de school bij EBK rond te spoken op zoek naar mij. Ik in alle staten en ben al van plan om naar huis te rijden. Klote, hier kun je echt misselijk van worden. Mijn voordeel is echter dat ik twee maal per dag met Jerre loop, iedereen in de buurt kent de hond en weet dat hij van mij is. Honden zijn hier dus twee keer niks, worden door de politie opgepakt en tja de rest kun je zelf invullen. Gelukkig kon een van de guard van de EBK Jerre te pakken krijgen en heeft hem opgesloten in een hok. Ik heb nog twee keer terug gebeld om te conformeren of hij echt opgesloten zit. Ja hoor, verzekerd de secretaris van de school mij. Met een pad lock op de deur. Nog steeds niet helemaal gerust ga ik toch lesgeven. De resterende dag loop ik met een heel vervelend gevoel rond. Ik ben pas gerust als ik Jerre uit het hok kan bevrijden. De guard krijgt natuurlijk een dikke beloning voor het vangen. Je weet nooit waar het goed voor is. Ook vrijdag loop ik nog met dit gevoel rond.Samen met de tuinman inspecteren we het hek. Hij beweert dat de hond onder de gate door is ontsnapt, nou Jerre is een magere hond, maar dat past toch echt niet. Uiteindelijk vindt Jerre helemaal achterin de tuin, achter de composthoop zelf de uitgang weer. Hier blijkt een soort smokkelpaadje verscholen te zitten. Waarschijnlijk is de kippendief hier langs gekomen en is er zo vanmiddag weer iemand op de compound geweest. Jerre heeft hem waarschijnlijk zo naar buiten gevolgd. Goed eind goed al goed. Maandag komt de klusjesman van de Belgische School om er een hek voor te plaatsen. Tot die tijd moet Jerre maar even binnen blijven als ik niet thuis ben.

Verder plaats ik nog wat foto's van mijn groententuintje zelf aangelegd door de tuinman hahaha. Hij de eer van het werk ik de eer van het zaaien en oogsten. Nee, eerlijk zullen we alles delen.