Eindeljik!

Eindelijk!
Begin februari. Eindelijk, na twee droge maanden zijn de pelikanen terug in mijn tuin. Niet in eerste plaats erg gezellig, maar ook een voorbode voor de naderende regen. Als de pelikanen terug zijn laat de regen niet lang meer op zich wachten.
Inmiddels zijn we net maart en ben ik al die regen allang weer beu. Gisteren nog op de scooter naar ISK geweest. Halverwege brak het noodweer los. Water kwam met bakken uit de hemel en de flits en de donder volgden elkaar nagenoeg op hetzelfde tijdstip. Gelukkig kwam er na een kwartier een taxi langs. Deze moest ik toch maar nemen wilde ik nog op tijd op school komen. Ik had niet veel in mijn beurs, maar gelukkig waren we halverwege, meer dan 2000 kon het onmogelijk zijn, daar we al over de helft waren. Normaal betaal ik van mijn huis naar ISK 5000 voor een taxi en aangezien we over de helft waren moest dit toch zeker genoeg zijn. Beide noemden we geen prijs. Bij aankomst op ISK regende het nog steeds katten en honden (Amerikaanse school). Ik geef de man dus 2000 en wil uitstappen. Hij houdt mij echter tegen en accepteert dit niet. Hij beweert 6000 voor dit ritje te moeten krijgen. Om een lang verhaal kort te maken stap ik na mijn uitleg uit de auto en laat 2500 op de zitting achter. Boos stapt hij uit, houdt mij tegen. Lang leve de beveiliging van ISK. Op dit moment komt een sterke arm van de beveiliging mij helpen. Nou eigenlijk twee. Ik leg hem het verhaal uit, de andere loods mij door de poort en terwijl ik binnentreedt glipt hij door de handen van de bewaker ook naar binnen. Nog geen tel later staan er 4 bewakers om mij heen en is de man afgevoerd naar buiten. Ik voel mij niet lekker bij dit alles, maar krijg van de bewaking en diverse docenten bevestiging. Dat ritje zeker niet meer waard dan 2000. Het is gewoon een niet geregistreerde taxi chauffeur die misbruik wil maken van een Muzungu lady. Al met al wel nat to op het bot en ik moet nog de hele middag lesgeven. Rond zes uur kan ik gelukkig even snel met een vriendin naar huis, warm douchen en voor de kachel zitten. Tja zo kan het ook in Afrika.
Deze week is echter een vrij drukke en emotionele week geweest. Naast de gebruikelijke vergaderingen van de school, evaluatie themadag, voorbereidingen kinderkoninginnedag en bestuur, heb ik heel moedig mijn ontslag genomen. Oftewel geen gebruik gemaakt om mijn contract te verlengen. Het bestuur vond het erg jammer, maar kon zich inleven in mijn beslissing. Ik heb aangeboden te helpen bij de rekrutering, maar eigenlijk wil ik zelf deze fantastische baan eigenlijk houden. Moeilijk dus, het geeft mij een dubbel gevoel. Enerzijds ligt mijn hart bij mijn ouders in Nederland en anderzijds heb ik hier een geweldig leven. Ik zie dan ook heel erg op tegen mijn terugkeer naar Nederland. Wat hierbij ook een rol speelt is dat het in Nederland erg moeilijk is om een baan te vinden. Gelukkig kunnen Jerre en ik de eerste tijd terecht bij hele lieve mensen met een warm hart. Ik hoop alleen dat ik de juiste beslissing heb gemaakt. En sinds vanmiddag weet ik dat zeker. Mama belde dat ze van de week met de rollator is gevallen. Ze vertelde dat haar gezicht open ligt, maar dat verder alles oké is. Puff zo zie je maar weer hoe kwetsbaar alles is. Gelukkig is dit met een sisser afgelopen. Laat het een waarschuwing zijn. In mijn hoofd weet ik dus dat ik de juiste beslissing heb genomen, in mijn hart voelde tot voor kort nog niet helemaal zo. Door zulke incidenten voel ik de laatste tijd echter ook veel meer in mijn hart dat dit de juiste beslissing is. Ik ben alleen zo benieuwd hoe het gaat uitpakken. Ik houd jullie op de hoogte.
De themadagen zijn ook van die dagen die ik ga missen. Het is iedere keer een enorme voorbereiding, maar op de dag zelf kan ik altijd enorm genieten van de kinderen en alle activiteiten die zij ondernemen. Deze keer ging het over Nederland en België. De kinderen leerden van beide landen over het koningshuis, de provincies en de bezienswaardigheden. Tussendoor kregen de kinderen van de Belgische ouders versgebakken frieten en wafels en van de Nederlandse ouders Hollandse beschuiten met diverse soorten beleg en oranje limonade. Als laatste eindigden we met de interland België tegen Nederland. In tegenstelling tot de realistische verhoudingen wonnen de Belgen. Jammer ik heb er als scheidsrechter alles aan gedaan, maar kon niet voorkomen dat de Belgen wonnen. Ik hoop dat ik hiermee geen problemen ga krijgen met de Belgen, want ik moet nog altijd examen doen voor de Vlaamse inburgeringcursus.