donker weekend
Door: martsje
Blijf op de hoogte en volg Martha
13 Oktober 2010 | Rwanda, Kigali
Afrikaanse zondag
Nou zeg dit was mij het weekendje wel. Het begon allemaal vrij rustig lekker wandelen hondje borreltje hash en bierfeesten op zaterdagavond. Zaterdag geen stroom dat was hooguit ongemakkelijk, maar ongebruikelijk in Rwanda. Gelukkig kwam het rond 6 uur weer terug. Net op tijd voor het invallen van het duister. Zondag begon ook redelijk rustig. Grote ronde met Jerre, kerk en huizen zoeken voor Lizet, mijn kerkvriendin en tevens de eigenaresse van Boeffie, de circushond die deze maand bij ons logeert. Om die reden willen ze haar dus uit dat huis hebben. Een hond zonder manieren en ook nog eens zo dom als olie. Dit geloof je pas als je het ziet. Mijn vader zou zeggen dom geboren en dom gebleven. Hij springt bijvoorbeeld drie keer tegen je kleren op, drie keer wordt hij ervoor gestraft en de vierde keer komt hij zeer vrolijk en enthousiast op je afrennen om een vierde keer je kleren te bevuilen. Anyway, we zijn een aantal huizen wezen bekijken en hebben de mooiste uitgezocht. Daarna koffie drinken en naar huis. Thuis gekomen barst de hel in de hemel los. Ik bedoel dan ook echt los. De lucht wordt zwart en de regen komt met bakken naar beneden. Niet gewoon naar beneden maar stortregen die je veranda in no time blank laat staan. On top of that begint het ook nog te onweren en in de bergen is dat een ramp. Ruiten trillen uit het huis en Jerre piept tussen mijn benen. Boeffie is de held die blijf onverstoord doorslapen. Ik zei het toch, te dom om bang te zijn. Als 30 minuten later de situatie onveranderd blijft en het nacht wordt valt de stroom ook nog uit. Jeetje Kigali zonder stroom en maanlicht, dat is echt donker dat wil je niet weten. Gelukkig ben ik gezegend met een zaklamp van de Xenos, 2 euro en laadt op bij zonlicht. Daarnaast kun je hem ook nog een minuut opwinden voor een uur verlichting. Martha gerust, totdat de telefoon begint te piepen dat de batterij bijna op is. Tss geen telefoon, nou ik kan je vertellen dat je jezelf dan eenzaam en afgesloten van de wereld voelt. Gelukkig doe ik aan positief denken en was ik blij met mijn zaklamp en mijn gasfornuis. Zodoende lekkere warme koffie en met mijn lampje een boek lezen. De stroom komt pas diep in de nacht terug als ik de koelkast hoor aanslaan.
Zoals je zult begrijpen geen foto’s van deze duistere dagen. Wel een paar foto’s van overdag. Jerre met Boeffie samen in de kamer en Jerre samen met Fiffie, what’s in a name?? Zijn soortgenoot. Ook straathond en zelfde bouw. Vrouwelijk geslacht en dus liefde op het eerste gezicht. Zooo schattig!
Nou zeg dit was mij het weekendje wel. Het begon allemaal vrij rustig lekker wandelen hondje borreltje hash en bierfeesten op zaterdagavond. Zaterdag geen stroom dat was hooguit ongemakkelijk, maar ongebruikelijk in Rwanda. Gelukkig kwam het rond 6 uur weer terug. Net op tijd voor het invallen van het duister. Zondag begon ook redelijk rustig. Grote ronde met Jerre, kerk en huizen zoeken voor Lizet, mijn kerkvriendin en tevens de eigenaresse van Boeffie, de circushond die deze maand bij ons logeert. Om die reden willen ze haar dus uit dat huis hebben. Een hond zonder manieren en ook nog eens zo dom als olie. Dit geloof je pas als je het ziet. Mijn vader zou zeggen dom geboren en dom gebleven. Hij springt bijvoorbeeld drie keer tegen je kleren op, drie keer wordt hij ervoor gestraft en de vierde keer komt hij zeer vrolijk en enthousiast op je afrennen om een vierde keer je kleren te bevuilen. Anyway, we zijn een aantal huizen wezen bekijken en hebben de mooiste uitgezocht. Daarna koffie drinken en naar huis. Thuis gekomen barst de hel in de hemel los. Ik bedoel dan ook echt los. De lucht wordt zwart en de regen komt met bakken naar beneden. Niet gewoon naar beneden maar stortregen die je veranda in no time blank laat staan. On top of that begint het ook nog te onweren en in de bergen is dat een ramp. Ruiten trillen uit het huis en Jerre piept tussen mijn benen. Boeffie is de held die blijf onverstoord doorslapen. Ik zei het toch, te dom om bang te zijn. Als 30 minuten later de situatie onveranderd blijft en het nacht wordt valt de stroom ook nog uit. Jeetje Kigali zonder stroom en maanlicht, dat is echt donker dat wil je niet weten. Gelukkig ben ik gezegend met een zaklamp van de Xenos, 2 euro en laadt op bij zonlicht. Daarnaast kun je hem ook nog een minuut opwinden voor een uur verlichting. Martha gerust, totdat de telefoon begint te piepen dat de batterij bijna op is. Tss geen telefoon, nou ik kan je vertellen dat je jezelf dan eenzaam en afgesloten van de wereld voelt. Gelukkig doe ik aan positief denken en was ik blij met mijn zaklamp en mijn gasfornuis. Zodoende lekkere warme koffie en met mijn lampje een boek lezen. De stroom komt pas diep in de nacht terug als ik de koelkast hoor aanslaan.
Zoals je zult begrijpen geen foto’s van deze duistere dagen. Wel een paar foto’s van overdag. Jerre met Boeffie samen in de kamer en Jerre samen met Fiffie, what’s in a name?? Zijn soortgenoot. Ook straathond en zelfde bouw. Vrouwelijk geslacht en dus liefde op het eerste gezicht. Zooo schattig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley